Kharkiv’de 19 mayıs tatili (Omega)

Selamlar,

İş yerinden bir arkadaşımla uzun süredir planlarını yaptığımız Kharkiv gezimizi sonunda gerçekleştirdik. 19 Mayıs tatilinde Kharkiv’e gittik.

Hayatımızda daha önce Ukrayna’ya gitmemiş birileri olarak açıkçası bu 4 günlük gezimizde hem çok şaşırdık, hem hayal kırıklıkları yaşadık hem de çok eğlendik. Nedenleri ise aşağıda sıralı:

Kharkiv’e gitmeden önce internette epeyce bir araştırma yaptık ettik. gecehayati.biz sitesi açık ara öndeydi bu araştırmalarımıza olan katkılarında. emeği geçenler eksik olmasın.

Gelelim detaylara:
Öncelikle Kharkiv’e sakın salla pati gitmeyin. Önceden size rehberlik edecek birileriyle mutlaka iletişime geçin. Biz öyle yaptık (isim vermeyeceğim). Sadece internete de güvenmeyin, çevrenizde Kharkiv olmasa da Ukrayna’ya gitmiş tanıdıklardan bilgi alın, en azından yanına bir çay içme bahanesiyle gidin sohbet edin. Çok faydası oluyor.

Rusçanız yoksa dünyanın sonu değil, Google Translate pekala iş görüyor. Hatta iletişimde problem olduğu an, hatunlar sizden önce telefonunuza dalıp bana google translate aç diyorlar. Ama yanınızda Rusça bilen biri varsa, yeni bir dünyanın başlangıcı karşınızda demek. O nedenle bütçeniz varsa, gitmeden önce mutlaka kendinize bir rehber ayarlayın. Biz kendi rehberimizden şahsen memnun kaldık gibi. Gibi diyorum zira arkadaşım muhtemelen beklentileri çok fazlaydı ki pek memnun kalmadı ama ben kendisinin pek bir açığını görmedim.

Kharkiv’e gecenin bir yarısı gittik. Gene gecenin bir yarısı kalkan uçakla da geri döndük. İşin içinde rehberimiz olduğu için girişte bir sorun yaşamadık. Takside de aynı şekilde 70 Grivna’ya otelimize yerleştik.

Sabahın 4’ünde ne yapsak uyusak mı, boş kulüplere mi göz atsak diye düşünürken rehber sazı eline aldı ve konuşmalarımızı iplemeyip, bizi minihouse denilen yerlerden birine götürdü (hatunları görünce resmen sus pus olduk, ne konuştuğumuzu unuttuk).

1100 grivna artı 100 grivna da taksi karşılığı daha yarım saat önce bavulları bıraktığımız otelimize istanbul’da mumla arasan bulamayacağın iki hatunla birlikte 4 kişi olarak geri geldik. Mama sürekli tel açıp kızları kontrol ediyor aklınızda olsun. Saat dolmasına 5 dakika kala gene arıyor giyin diyor. Sizin saatiniz değil, mamanın saati geçerli. Süre kızlar otele geldikten sonra başlıyor.

Burada acemi arkadaşlara iki minik uyarı yapmak istiyorum. Saatlik görüşmelerde viskiyi falan kesinlikle boşverin. Altın anahtarın adı şampanya. Markette 110 grivnaya alası var. Benzinciler sürekli açık. Onların marketlerinde de var. Otelde kalıyorsanız ve hazırlıksızsanız 110 grivnalık şampanyayı odanıza 400 grivna olarak yazıyorlar. Demedi demeyin.

Ayrıca bir de şunu da belirtmeliyim. Sakın muhabbet güzel aa kızlar süper neşeli havasına kapılıp zamana ve kızların güzelliklerine kendinizi kaptırmayın. Saatlik görüşme demek, 1 saatte ne yapabilirsen demek. O nedenle boşu boşuna yarım saatinizi sohbete ayırmayın derim.

Ben şahsen acemi ötesi olduğumdan kendimi ilk günümüzün, hatta Kharkiv’deki ilk saatlerimizin sabahın 5 sularında bana düşen ablanın güzelliğine kaptırmıştım. Abla beni “dabay” diye uyarmasa 1 saati lak lakla dolduracaktık.

Üçüncü gün farklı bir yerden iki arkadaş aldık ama bu sefer tecrübeliydik, şampanyamız odamızdaydı ve daha da önemlisi odaya girer girmez atak oynayıp ikilemeyi başarmıştık. Yoksa makine değilseniz anca 1 olabiliyor.

Salak acemi damgası yememek için mecburen burada 3. güne atladım kusura bakmayın :))

İlk gün daha bitmedi. Sabah 7:30’da başımı yastığa koyabildim çünkü ilk misafirimle daha çok ilgilenme isteğim ağır bastığından 1 saat daha kal dedim. Mama ile ufak bir telefon, para peşin kırmızı meşin ve 1 saat daha. Bu ikinci saat dilimini odadaki misafirimin beğenilmekten dolayı fazlasıyla memnun kalmış gibi bir tavırlar sergilemeye başlamasından ötürü sansürlüyorum. Ayrılırken bana mamasının telefonunu verdi, olsun ingilizce de konuşabilirsin, mama biliyor dedi (telefonda google translate ile), ve kendisinin önümüzdeki 4 gün boyunca hangi saatlerde çalışacağını bir kağıda yazdı, verdi.

Aynı gün öğleden sonra rehberimiz bizi imperia denen bir masaj salonuna götüreceğini söyledi ama tee saat 5’e randevu alabildik. içeri girdiğinizde gene mama var. önce ne istediğinizi soruyor, sonra kızlar geliyor, seçim yapıyorsunuz. derken ödeme yine peşin. Ben 1450 grivnaya duble seanslı bir masaj seçtim. 90 dakika sürüyor. 1450’nin yanında garnitür olarak 4-5 meze servisi de var. Misal, önce duşa gireceksiniz illa ki. Duşakabinde yanınızda olmasını istiyorsanız 110 grivna duş başına. Sırtınızı falan sabunluyormuş sadece. Duşta size bir seans yapmasını istiyorsanız 380 grivna; masaj sırasında sizi öpsün istiyorsanız 180 grivna, masajda 90 dakikada dubleye ek olarak ek bir seans daha istiyorsanız galiba o da 300 küsür grivna gibi bişeydi. Bunların hepsini peşin ödüyorsunuz. Yalnız mama sizi sert bir tonla uyarıyor: no sex diyor. yani konsept sadece masaj yoluyla rahatlamanız.

mezelere daha sonra bakarız deyip sadece masajı seçmiştim ben. keşke mezeleri de alsaymışım diye içimden geçmedi değil. ama öyle sonradan olmuyormuş. baştan kararını vereceksin.

rehberimiz bize gıcık mı oldu anlamadım, çünkü daha 24 saatimiz dolmadan gece bizi kakadu denen strip kulübe götürdü.

Girişte grivnalarınızı sahte dolarlara çeviriyorsunuz. istanbul’da danıştığımız abimiz bize 20 grivna karşılığı 20 sahte dolar verildiğini söylemişti ama bize nedense 50’lik verildi. 400 grivna karşılığı 8 tane 50’lik selefon kaplı fotokopi dolarlarımız oldu. Bunları kucağınızda dans edenlere takıyorsunuz. 8. banknotumuz bittiğinde Kakadu’dan çıktık.

Yol yordam konusunda rehberiniz size yardımcı olacaktır. Hafif salaşımsı ama çok güzel hatunların üstelik bazılarının profesyonel sahne sanatçısı gibi dans ettiği bir mekan Kakadu. Biz oradayken masaların yüzde 90’ı türktü. müşteri portföyünden midir bilmiyorum, dans eden kızlardan en güzel 4 tanesi kesinlikle hiç kucak dansı yapmıyordu. Bize anlatılanlara göre burada dans eden kızlarla anlaşıp saatliği 1200 grivnaya üst kattaki özel odalarda 1 saat görüşme yapabiliyormuşsunuz. kucak dansından bahsetmiyorum. bildiğiniz otel odasındaki görüşme gibi. bazı hatunlar daha pahalıymış. en pahalısı saatliği 2000 grivnaymış. pek bir havalıydı kendisi. güzel de dans ediyordu ama kimseye kucak dansı yapmıyordu.

ikinci gün rehberimizle kültür turuna çıktık. iki ayrı avm’ye gittik. öğlen hamburgercide yemek yedik. tüyolar aldık. alışveriş yaptık, netekim yorulduk. gece ise rehberimiz bize farklı bir kanaldan sabaha kadarlık iki arkadaş ayarlayacağını söyledi ve ayarladı da. fiyatı 150 dolar. bu sefer vakit bol deyip, viski çerezli ortam hazırladık ama yan bastık. hatunlar viskiyi benim redbulu içmemden daha hızlı tükettiklerinden gece 10’da başlayan muhabbeti 01:30’da aniden sonlandırdılar ve sudan bahanelerle gittiler.

olan bizim rehbere oldu. sanki suçlu oymuş gibi tepesine bindik 🙂

3. gün farklı bir kanaldan tanıştığımız başka bir rehber bulduk. bu rehberimiz 10 kelime türkçe, saysan toplam 100 kelime de ingilizce bilen bir ukraynalıydı. bizi farklı bir eve götürdü, 1200 grivnalık. ama hatunlar ilk gün gittiğimiz 1100’lüklerden çok daha güzellerdi.
işin ilginci taksici burayı aramak için önce buranın mamasının kocasını aradı, karısının telefonunu aldı. yeni açılmışmış. ama ne adını biliyorum ne de adresini bulabilirim. şehrin çok az dışında gibi bir yerdeydi. hatunlar düzgün ötesi, bildiğin manken gibiydiler bir de tarzları da daha çok ev kızı türüydü. ilk günküler gibi şampanyacı vs değillerdi. hatta içki bile istemediler. çikolatayaysa hayır demediler.

bizde hal kalmadığından 1 saat uzatalım kısmında hiç girmedik.

Kharkiv’de bir de kulüp ortamı nasıl dedik ve Radmir ile Bolero’ya gittik. Zaten birbirlerine çok yakınlar.

Her iki kulübün girişi de sanki ukrayna dış işleri bakanlığına giriyormuşsunuz gibi ciddi ve asık suratlı takım elbiseli yetkililerle dolu. sizi tepeden tırnağa süzüyorlar, lafa tutuyorlar. sarhoşmusun değilmisin ona bakıyorlar çaktırmadan. sonra buyur ediyorlar.
manyetik kapıdan geçerkenki sizi izleyen body guardlar ise size sanki her an kafa göz dalacakmış gibi bakıyorlar ya da bakışları hep öyle, bilemedim. radmir’de içeri girerken 100er grivna verdik.
ayakta mı duracağız, masa istiyoruz moduna girdik ve 700 grivna karşılığı bir de bol koltuklu bir masamız oluverdi. üstüne bir de redbul votka parti tepsisi istedik. yemek de yiyince 700 grivnamız bitiverdi. istediğimiz çereze ayrıca çok komik bir para ödedik, bıraktığımız bahşiş, çerezden daha fazlaydı onu hatırlıyorum. saat 5’e kadar radmir’de takıldık. etraf gerçekten de tam seyirlik. şov kızları mı daha güzel, pistte dans eden normal halk mı sorusunun yanıtı tabi ki normal halk. muhabbet var mı? dil bilmediğimiz için hiç yeltenmedik bile. sadece içkimizi içtik, pistte biz de tepindik etrafı kestik, bizi kesenleri gördük, karşılıklı bakışıp gülümseştik ama ötesi yok ı-ıh. hatta eliniz yüzünüz düzgünse “abi ukraynada kızlar teklif ediyormuş biliyon mu” şehir efsanesinin doğruluğunu test etme şansınız bile var. o kadar net çünkü bakışlar, atmosfer vs. pistte bile her köşe başında dimdik ayakta bir dakika bile dikkatini bozmayan body guardımsı tipler var. ben orada yönetici olsam, etrafta bu kadar çok güzel kız bu kadar çok türk görsem içeriyi güvenlik elemanlarıyla doldururum 🙂

Son gün ise dinlenme günü ilan ettik kendimize. zira adım atacak hal kalmamıştı diyebilirim. ertesi gün de malum mesai var türkiye’de.

özetle: yaptığımız hataları tekrar sıralayayım:
1- gecelik hatun alma işi yaş. gerek de yok. aç gözlü davrandık. hataydı.

2- malesef dil bilmiyoruz, gece kulübünde bize kaş göz atıp gülüşen hatunlarla gram diyaloğa giremedik. içimizde ukte kaldı.

3- bu kadar yorulacağımızı hesaba katmadık, herşeyi ilk 48 saatte çok yoğun yaşadık (ilk 48 saatte 7 saçma ötesi bir rakam. son 48 saatte ise sadece 2). günlere yaymak lazım aslında.

4- son gün gereksiz yere otele para harcadık. uçağımız gece 3’teydi. otelle konuşup son günü yarım porsiyondan hesapla diyebilirmişiz. onu atladık. sağlık olsun. Ya da gidiş gece, dönüş öğlen iki farklı havayolu şirketi seçeneği de var halbuki.

5- ilk rehberimizle ikinci geceki maceramızdan ötürü papaz olduk. halbuki çok iyi niyetli bir çocuk. hatası, bizi önceden uyarmamış olması idi, kabul etti zaten hatasını. ona da bize de ders oldu (hesapta sabaha kadar kalması gereken hatunların gece 1:30da arazi olması).

6- en azından gitmeden önce 50ye yakın temel kelime öğrenin. otelde sorun yok da, dışarlarda su içemedik ya elin memleketinde. hep soda hep soda.

7- genel tatillerde sakın gitmeyin. size tatilse, herkese de tatil. 19 mayıstaki zorlamalı 4 günlük tatilde heryerde türk vardı. Ve öğrendiklerimize göre kharkiv piyasasını astronomik rakamlara çıkaranlar sağolsun hemşerilerimizmiş. imkanınız varsa, ukraynalı bi rehber bulun, ona kız aldırın, daha ucuza alacaktır. türk olduğunuzu gördüler mi fiyatlar uçuyor. bizden bir ay önce Kharkiv’e giden bir abimiz Kakadu’da kızlara 20 grivna takıyormuş. kendisine paso 20’lik vermişler zira para bozdururken. biz gittiğimizde ise en az bozukluk 50 grivna idi. para değil ama mantaliteyi anlayın diye yazıyorum.

8- gündüz yerel halk nerde diye merak ediyorsanız, parklara gidin. biz gitmedik hata ettik. internette bir forumda tanıştığım ukraynalı bir arkadaş neden gitmedik diye kızdı bana. kendisi karısıyla gorki park’ta tanışmışmış. bu değerli bilgi karşılığında ona bir sonraki ziyaretimde eşi için 50ml’lik hermes bayan parfüm sözü verdim. 100’lük getirirsen aranıza girmem diye espiri bile yaptı 🙂 ne rahat adamlar yahu.

9- gurbe triplerine girip güzel yemek yiyeceğim hayalleri kurmayın. etten anlamıyorlar. karavan diye özbek restoranı var. gayet ucuz. orada sac kavurma yiyin (bildiğiniz güveçte geliyor ama bildiğiniz sac kavurma), hatta kahvaltıyı bile orada yapabilirsiniz. biz otele tıkılıp kaldıydık, paso omlete talim ettiydik.

Aklıma gelenler şimdilik bunlar. Gidecek arkadaşlara yardımcı olabildiysem ne mutlu bana. Bu siteden edindiğim bilgilerin borcunu ödemiş olurum.

Kalın sağlıcakla…